Boterbol - Klopklopklop - Hallo?

'Boterbol'
Hij - een man met grijze snor uit de Maghreb - bedoelde een bitterbal in frituur De Grote Honger, uitgebaat door naar inschatting een stel uit Vietnam, al zouden ze, nu ik de gespleten dubbelemeter in mijn dromen weer miniloempia's zie opschudden, ook van Chinese makkelij kunnen zijn. Ze waren en bleven vriendelijk, ook toen de roodharige en blanke metgezel van de Noord-Afrikaan begon te zwaaien met een bankkaart van Belfius en in één adem vroeg om frieten te bakken voor zeven personen, luister goed, in een castrole. De rode had het snel begrepen en toog naar het stadscentrum, op zoek naar een geldautomaat op zondag. Ere wie ere toekomt: de Aziaat was wél geopend die bewuste zondag, terwijl zijn inheemse conculega's in de week van 21 juli op een strand lagen te roteren.   

Klopklopklop. Klopklopklop!
Zij - een middelbare vrouw met geverfd haar die ik reeds op het perron van Gent-Sint-Pieters samen met een scheepslading feminiene scouts had verwenst toen de reguliere trein met panne in het station van Brugge stond te verstijven, met als direct en onontkoombaar gevolg overbevolkte concentratiekampwagons die roken naar stilstaande pis. De dame was er in geslaagd zich op te sluiten in het rijdend toilet ter hoogte van het nationale tochthol Brussel-Centraal. Ik dacht aan de klopgeesten in mijn eigen kop en veinsde doofheid, tot een meisje opstond tot heil onzer oma. Ze kwam opgelucht naar buiten en tastte naar haar hart,  van opluchting, niet uit acute nood. 

Hallo? Hallo? Hallo! Halloo-oo!
Zij, dat zijn de Leuvenaars, die na twintig jaar keizerrijk weggekropen zijn in holen en kelders, de auto geconfisceerd, de fiets opgedrongen - helm verplicht -, avondklok om de strop, kin tegen de borst. De stad lijkt verlaten en kan je, als je goed luistert, horen ademen, maar ik kan de smaak en de geur niet thuisbrengen. Tot hier en niet verder, zei de Keizer en zo geschiedde. Het meest buzzy plein van de stad - het Fochplein - werd busvrij verklaard. In de plaats is er nu een diepe put die bereikbaar is via megalomane marmeren trappen. Daar, in die artificiële grondverzakking, huist de fietshersteldienst van de stad en kan je kinderwagentjes huren. No kidding.