Week

Het concept Goede Week is een onvervalste instinker. Het impliceert dat er 51 slechte weken in een jaar zijn. Might be. May be. Ik hou het liever kort en bondig. Tijd zonder predicaat. Een week is een week, that's it. Elke keer opnieuw. Het leven is een langspeelplaat, waarbij de naald van de platendraaier naar het gaatje afglijdt, soms smoothly, soms met bokkensprongen. Je hebt roekeloze exemplaren - 45-toerenplaten - en levensgenieters - elpees, dubbelaars en zelfs driedubbelaars. Het leven is zoals de best verkochte langspeelplaat uit de geschiedenis: een Thriller. En een plaat die crasht/scratcht is altijd een aanslag op het trommelvlies.

Weken. Manische maandag. Depressieve dinsdag. Waanzinnige woensdag. Dysthymische donderdag. Verstikkende vrijdag. Zinloze zater- en zondag. Dagen zijn perfect inwisselbaar. Vroeger, als onschuldig kind, had ik dat gevoel helemaal niet. Ik had favoriete en iets minder favoriete dagen. Woensdag. Favorietje. Halve schooldag en 's middags frietjes bij  oma. In de namiddag de Minibios op Nederland Twee. 's Avonds Spel zonder Grenzen. Dinsdag en donderdag. Less favo. Verbindingsofficieren in schapenvacht. Fijne zaterdag: uitslapen, broodjes, bad, na achten de vertrouwde stem van Kathy Lindekens, het métier van Jan Wauters. Zalige zondag: Ieder zijn Waarheid, sportnamiddag op tv, Van Pool tot Evenaar, Sportweekend, Made in Vlaanderen. Elke zondagnacht begon de miserie. De eerste optrekkende auto's voor het krieken van de dag, op gehoorafstand het almaar aanzwellende geruis op de E5. Nog geen fluisterasfalt voorhanden om de mensheid te doen indommelen.