De zinloosheid van boeken

In een vlaag van radeloosheid had ze er niet anders op gevonden dan met hem uit te gaan, vele jaren later. De wederwaardigheden van het leven hadden hen met zachte hand uiteen gedreven. Zij bleef in het oosten, hij migreerde naar het westen. De verandering van omgeving had aanvankelijk een gunstig effect op hem, maar al snel herviel hij in de koude onderstroom van angst en eenzaamheid. Ze was gestopt met roken en had zich meermaals baarmoederlijk bewezen, resulterend in goed in het vlees zittende net-niet-tieners met jongekindersproetjes. Eerst een jongen en dan een meisje. Een koningswens allijk. Op zijn twintigste was zijn eerste roman klaar, een postpuberale oefening in bijeengeharkte Weltschmerz. Ze had hoofdstuk na hoofdstuk gelezen, had de rode balpen niet gespaard en dacht op geen enkel moment met een nieuwe jonge literaire oppergod te maken te hebben. Maar ze hield van hem, dat dacht ze toch, en dus liet ze hem in de waan. Na twee biertjes kwamen de tranen opzetten. Haar chronische schoonheid, die hij zich nooit officieel wist toe te eigenen, sneed nog steeds als een net gewet broodmes door zijn borstkas. Hij diepte een zakdoek op die een vast domiciliëringsadres in zijn broekzak had verworven - een slagveld vol brokken gedroogd snot en geïmpregneerd bloed. Ze liet hem uithuilen en legde haar rechterhand op zijn linkerarm. 'Heb je nu eigenlijk al iets met dat manuscript gedaan, je weet wel, de stapel papier die ik alleen en niemand anders mocht lezen?' 'Wil je het echt weten?' 'Ja.' 'Gisteren heb ik alles door de shredder gejaagd.' 'Dat méén je niet.' 'Toch wel.' 'Maar waarom?' 'Om het verleden tussen ons helemaal uit te wissen.' 'Ik geloof je niet. Die roman betekende alles voor je. Je zou het nooit over je hart kunnen krijgen die te vernietigen.' 'Je vergist je. Alles is echt weg sinds gisteren. Maar om een andere reden dan het schoonvegen van het bord. Ik ben immers tot het besef gekomen dat het schrijven van een boek an sich geen zin heeft. Als je een boek te vroeg uitbrengt, verlies je al je vrienden. Als je er te laat mee komt, heb je geen lezers meer.'