Ik liep gisteren in de grote blikken doos van IKEA rond. Ik spookliep om zondagse aangezichten te kunnen monsteren. Het krioelde van de tweebenigen. Hun parfums zaten hen angstvallig dicht op de hielen. Dit is de winter van de zwarte laarzen en de blikdichte kousen. Daar kan geen indiaan in Uggs tegenop. IKEA is genoemd naar diens oprichter Ingvar Kamprad, zijn geboorteplaats Elmtaryd, en Agunnaryd, de plaats van waaruit hij zijn meubels verzond. Het is dit soort nutteloze kennis waarmee mijn hoofd vol zit. Op tijd en stond probeer ik dit soort van data te lozen, maar voor ik het goed en wel besef is de vrijgekomen ruimte weer ingenomen. De bedden en kasten van IKEA worden naar Noorse plaatsnamen genoemd, tuinmeubelen naar eilanden, bureaus en bureaustoelen naar mannennamen, kindermeubelen naar dieren, stoffen naar vrouwennamen, tapijten naar Deense plaatsnamen, tafels en stoelen naar Finse plaatsnamen, badkamerartikelen naar Scandinavische meren of rivieren. Toen ik aan de kassa stond aan te schuiven, viel mijn oog op een Haribobeertje dat plompverloren op de grond lag. Mijn harde schijf, afdeling parate kennis, begon weer warm te draaien. Groene Haribobeertjes hebben een aardbeismaak, witte smaken naar ananas, rode naar frambozen - biep - in elk zakje zitten twee keer zoveel rode gummibeertjes als gele, groene, oranje en witte - biep - er zijn geen blauwe gummibeertjes, die kleurstof kan immers niet op natuurlijke wijze worden gemaakt - biep. HARIBO is ten andere genoemd naar Hans Riegel uit Bonn. Voor het wegrijden nog even een kop koffie meegraaien. Temperatuur van de harde schijf weer de hoogte in. Melitta, genoemd naar Melitta Benz, de uitvindster van de koffiefilter - biep. Op weg naar huis laat de benzinemeter het hoofd hangen. Stankstation zoeken. Daar duikt er eentje op aan de einder. Aral. Aha, Aral. Daar gaan we weer, keer op keer. ARAL. Biep. Bestanddelen van de superbenzine: aromaten en alifaten. Het is geen pretje veel te weten. Regelmatig afkoelen is een conditio sine qua non. Ik wou dat ik niet wist dat ik veel weet, want dan zou ik niet wakker liggen van het feit dat desondanks niemand iets met mij kan aanvangen. Een trage harde schijf ware welkom geweest. Trager dan die van een slak. Of toch maar niet, want - biep - een slak paart slechts één keer in zijn hele leven. Daar gaan we weer.
Een genot om deze te lezen.
Geplaatst door: Dea. | 14 december 2010 om 12:16 nm