De eeuwige belofte van het schrijverschap

    Weet u wat ik erg vind? Een schrijver die debuteert met een meesterwerk en daarna niet kan bevestigen. Ik ga geen inlandse namen noemen, want dit grondgebied heeft lange tenen en een kort geheugen. Ten andere heb ik het nogal moeilijk met het feit dat een schrijver eerst bewijst dat hij of zij het kan en daarna alleen nog maar ramsjliteratuur aflevert. Bij mijn weten bedrijven auteurs de literatuur niet op EPO, dus aan competitievervalsing kan het niet liggen.

    Maar weet u wat ik nog erger vind? Een schrijver die debuteert met een meesterwerk en daarna door een speling van het lot het tijdelijke met het eeuwige verwisselt. Er zijn genoeg voorbeelden die de legende zijn ingegaan als de Jempi Monseré van de literatuur. Waar waren de wielergoden op 15 maart 1971 toen Jempi in regenboogtrui zijn laatste adem uitblies op het verdoemde asfalt van Retie?   

    Jong gestorven literaire goden: een subjectief overzicht.

-STEPHEN CRANE (29 j)

-ANNE BRONTE (29 j)

-RAYMOND RADIGUET (20 j)

-JOHN KENNEDY TOOLE (31 j)

-ALAIN-FOURNIER (27 j)

-EMILY BRONTE (30 j)

-ARTHUR RIMBAUD (37 j)

-JOTIE T'HOOFT (21 j)

Comments

[Geplaatst door: Annemie]

Getalendeerde en veelbelovende auteurs die véél te jong zijn heengegaan...door ziekte of vrijwillig!
Van de zusjes Brontë heb ik een en ander staan in de boekenkast - uiteraard in het Engels - en ook gelezen!
Le grand Meaulnes van Fournier was verplichte lectuur Frans in het Middelbaar en ook Rimbaud hebben we gehad.

[Geplaatst door: Daniel]

Inderdaad, sommigen in het lijstje hadden pech, anderen trokken zelf vroegtijdig de stekker uit. Wuthering heights van E. Brontë heb ik gelezen, en Le grand Meaulnes natuurlijk ook, dat stond op het vergeelde verplichte lectuur-lijstje van de leraar Frans, samen met gedrochten als Chiens perdus sans colliers, Vol de nuit,...

[Geplaatst door: Annemie]

'Chiens perdus sans colliers' was het onderwerp voor mijn 'maturiteitsexamen...toets die je moest afleggen om te zien of je geschikt was om naar de unief te gaan. Ik slaagde in die toets maar de unief heb ik nooit gezien. Familiale omstandigheden hebben dat belet en ik was de oudste van 4...
Moet dat nu nog zo'n examen of heeft dat een andere naam gekregen? Zal wel zeker, na bijna 30 jaar ;)