Je bent ver weg, maar niet onbereikbaar.
Ik moet, om het uitdijend heelal,
voortdurend mijn bereik vergroten,
maar ook neemt de eenzaamheid toe, de rust-
er gebeurt niets of er is wel iets goed aan,
er valt geen appel die niet uiteindelijk
verteerd wordt, door mens, vogel, worm, zon,
tijd, nieuws. De vrije wil laat ieder zijn
bestemming kiezen, maar het blijft er maar één :
bestemming. Jij.
Mark Boog (Nederland, 1970) debuteerde in 2000 met de dichtbundel Alsof er iets gebeurt, waarvoor hij de C. Buddingh'-prijs 2001 ontving. Vervolgens verschenen proza en poëzie van zijn hand, met name de romans De vuistslag en De warmte van het zelfbedrog en twee dichtbundels, getiteld Zo helder zagen we het zelden en in 2003 Luid overigens de noodklok. Over deze laatste bundel merkte de Volkskrant op : "Deze poëzie is desolaat als een woestijnlandschap en maakt dorstig zoals zout dat doet. Drinken helpt, even."
Daniel
Laatste reacties